حاجي علي بخش جمالي - ميمڻ عبدالغفور سنڌي

حاجي علي بخش جمالي [ولادت 3131 هه = 1912ع]

ميمڻ عبدالغفور سنڌي

حاجي علي بخش ولد ڪريم بخش جمالي، تعلقي لاڙڪاڻي جي ڳوٺ ”بچل مهيسر“ ۾ 1331 هه مطابق 12 اپريل 1912ع تي تولد ٿيو. ٿوري پرائمري تعليم مليل اٿس. غالباً 1930ع کان مولوي غلام رسول جتوئي جي رهبري هيٺ شعر طرف توجه ڏنائين. هينئر خدا جي فضل سان سنڌي زبان جو مڃيل شاعر تسليم ڪيو پيو وڃي. ڪي قدر پاڻ سرائڪي زبان تي به طبع آزمائي ڪئي اٿس. سندس ڪلام ۾ مداحون، ٽيهه اکريون، مولود، وايون، ڪافيون، قطعا، رباعيون، دوها ۽ غزل وغيره شامل آهن. سنڌي زبان ۾ سندس ”ديوان“ به ترتيب ڏنل آهي ؛ جيڪو اڃا ڪٻٽ جي زينت بڻيل آهي. خدا ڪري ڇپجي پوي.

 

جمالي صاحب کي ”مسدس“ تي وڏي قدرت حاصل آهي. شايد انهيءَ لکڻ ۾ وڌاءُ نه به ٿئي، ته پاڻ ”مسدس جو شهنشاهه شاعر“ آهي. ميمڻ محله، لاڙڪاڻي ۾ رهي ٿو. ”بزم اثر“ جي صدارت به کيس سونپيل آهي. خداوند کيس خضري عمر عطا ڪري. هيٺ سندس شعر جو نمونو ڏجي ٿو:

”مڃان ٿو دوستو هاڻي، برائي چوٽ تي آهي،

چئون ٿا جنهنکي غيرت، سا وڪاڻي نوٽ تي آهي،

ٻڌو سندرو اسان ساهي، سراسر کوٽ تي آهي،

اسانجو هر قدم ابتو، اڍنگو اوٽ تي آهي؛

خساري ۾ رهون ٿا ته به؛ نه بدلي پنهنجي حالت آ؛

خدا جي نيڪ بندن جي؛ زماني کي ضرورت آ.