سنڌ جو معمر سياستدان، سيد غلام مرتضيٰ شاه المعروف ”جي
– ايم – سيد“ ولد سيد حيدر شاه، ضلعي دادوءَ جي ڳوٺ سن ۾، 30 شعبان 1322 هه مطابق
17 جنوري 1904ع تي تولد ٿيو. عربي، فارسي، سنڌي ۽ انگريزيءَ جي به خاصي ڄاڻ اٿس.
زميندار پيشي سان گڏوگڏ سياست ۾ به بهرو وٺندو رهي ٿو. سنڌ جي حقن لاءِ پاڻ
پتوڙيندي، ڪيئي دفعا پاڻ تي قيد جا ڪڙا به چاڙا هيائين. سالن جا سال بند يخانن ۾
رهي ڪري به علم ادب جي خاصي خدمت ڪئي اٿس. خدا نه ڀلائي، ته سندس قلم مان چوڏهن
ڪتاب کن نڪتا آهن، جن جو تفصيل هن ريت آهي.شاه عنايت الله رضويؒ
[ ۱۶۲۴ع – ۱۷۱۲ع ]
ميمڻ عبدالغفور
سنڌي
شاه عنايت (ڪتابن ۾
سندس نالو ”عنايت“ آيو آهي.) ولد شاه نصرالدين بن شاه عثمان رضوي رح، مغلن جي موڪلاڻيءَ
واري زماني ۾، غالبن ۱۰۳۵ هه مطابق ۱۶۲۴ع ڌاري ڳوٺ نصرپور، ضلعي حيدرآباد ۾ تولد ٿيو. (تحفته الڪرام (سنڌي، ص – ۳۹۴) جي حوالي مطابق ۱۷۵۱ هه = ۱۳۵۰ع ۾ سلطان فيروز، ”نصر“ نالي پنهنجي هڪ امير
کي ”ساڱري“ جي ڪناري تي قلعو ٺاهڻ جو امر ڪيو هو؛ جنهن تان هن شهر تي ”نصرپور“
نالو پيو آهي.) پاڻ اڃا ٻاراڻي اوستا ۾ ئي هو، ته سندس والد وفات ڪري ويو، جنهن ڪري
پنهنجي وڏي ڀاءُ سيد احمد شاه جي سرپرستيءَ ۾ رهيو. انهن ڏينهن ۾ فارسي زبان، رضوي
ساداتن وٽ عام مروج هئي. انهيءَ بناءَ تي اهو گمان غالب آهي، ته شاه عنايت کي به
فارسي زبان جي ڀليءَ ڀت واقفيت هوندي. باقي اهو ڪٿان به معلوم ٿي نه سگهيو آهي، ته
پاڻ ڪنهن استاد آڏو گوڏو ڀڃي درس ورتو هجيس.
