طارق
عالم
جنهن کي ڄامشوري جون هوائون
ڳولن ٿيون
عزيز
گوپانگ
طارق مون کي پنهنجو دوست ۽ مان پاڻ کي سندس پرستار
سمجهندو هوس. هُو عمر ۾ مون کان پنج ڇهه سال وڏو ۽ شعور ۾ مون سميت پنهنجي سموري ٽهيءَ
کان پُورا نوانوي سال وڏو هو. هُن نه شاعري سکي ۽ نه ئي ڪهاڻي لکڻ جو ڪو شارٽ ڪورس
ڪيو ۽ نه ئي ڊرامه رائيٽنگ جي تربيت ورتي، هو عُمر ۽ ادب ۾ ساڳي رفتار سان وڏو ٿيندو
۽ وڌندو رهيو ۽ جيستائين پُهتو، اُهو سندس عمر ۽ تخليق جو آخري ماڳ ثابت ٿيو.