نياز حسين ڀٽو
هڪ هڏ ڏوکي اڳواڻ
عزيز بروهي
پاڪستان اندر پيراميڊيڪل
اسٽاف جي حقن لاءِ پيراميڊيڪل تنظيمن جو بنياد تمام پراڻو آهي. هي ملڪگير توڙي
علائقائي تنظيمون رهيون آهن، جن پنهنجي وت ۽ وس آهر پيراميڊيڪل اسٽاف جي حقن لاءِ
جدوجهد، جاکوڙ، توڙي قانوني جنگيون وڙهيون آهن. سنڌ اندر هڪ دؤر هيو جڏهن ڊاڪٽرس توڙي ڪامورا، پيراميڊيڪل ۽ ٻئي اسٽاف کي،
انسان ئي تصور ئي نه ڪندا هئا ۽ خاص ڪري هيٺين گريڊ جي اسٽاف سان مائٽيجي-ماءُ-وارو-سلوڪ
ڪيو ويندو هيو. ايتري تائين جو هو ڪنهن ڪرسي تي به ويهي نه سگهندا هئا. کين پٽ تي
يا مخصوص ٿيل اسٽول تي ويهڻو پوندو هيو. اتفاق سان جيڪڏهن ڪنهن کي ڪرسي تي ويٺل ڏٺو
ويندو هيو ته اهڙي ملازم کي سخت ترين سزائون ڏنيون وينديون هيون. ملڪ ۾ پاڪستان
پيراميڊيڪل اسٽاف توڙي ٻين پيراميڊيڪل تنظيمن جي جدوجهد ۽ ڪوششن کان پوءِ سينيٽر،
وفاقي وزير صحت نصيرالدين جوگيزئي گريڊ ۱ کان ۱۶ تائين جي اسپتالن ۾ ڪم ڪندڙ ملازمن کي پيراميڊيڪل اسٽاف
قرار ڏيندي ۱۲ فيبروري ۱۹۸۴ تي هڪ نوٽيفڪيشن NO:F2-1/84m (HSERSW) جاري ڪيو، جنهن تحت پيراميڊيڪل تنظيمون
قانوني طور مٿي ذڪر ڪيل عملي جي قانوني حقن لاء جدوجهد ڪري سگهنديون. جنهن سان ڪنهن حد تائين پيراميڊيڪل
اسٽاف کي تحفظ جو احساس ٿيو پر سندن مسئلا اڃا تائين اتي جو اتي موجود هئا. سنڌ جي
پيراميڊيڪل جي ان وقت جون سمورين تنظيمن ۽ باشعور اڳواڻن وٽ هڪ تصور هيو ته سنڌ جي
پيراميڊيڪل جو هڪ مڪمل سروس اسٽرڪچر هجڻ گهرجي، جنهن تحت هو مرحليوار ترقي ڪري
سگهن. ڇو ته ترقين جو اهڙو ڍانچو نه هجڻ ڪري ملازم، جنهن گريڊ ۾ ڀرتي ٿئي ٿو، وري
رٽائرڊ به ساڳي گريڊ ۾ ٿي رهيو آهي! سڀ کان پهرين اهڙو ترقين وارو ڍانچو ڊي جي هيلٿ
ڊاڪٽر هادي بخش جتوئي صاحب واري دؤر ۾ پاڪستان پيراميڊيڪل اسٽاف جي ان وقت جي
عهديدارن جي صلاح مصلحت سان ڊي جي صاحب پنهنجي لکيل هڪ حمايتي نوٽ سان گڏ ان وقت
جي سيڪريٽري هيلٿ ۽ حڪومت سنڌ ڏانهن روانو ڪيو، جنهن سان سنڌ جي پيراميڊيڪل اسٽاف
۾ سرهائي ٿي. پيراميڊيڪل اسٽاف سان شروع کان بغض رکندڙ بيوروڪريسي کي اها ڳالھ نه
آئڙي ۽ هنن ان جي منظوري جي راه ۾ روڙا اٽڪايا ۽ اهو ڪم رولڙي جو شڪار ٿيو. اهڙي
صورتحال ۾ سنڌ جو پيراميڊيڪل اسٽاف مايوسين جي ڪُن ۾ ڦاسي پيو.
