سامي چين راءِ لنڊ
مايا، ڪروڌ ۽ لوڀ کان
نفرت
حسيب ناياب منگي
سنڌي ادب ۾ سامي
چين راءِ بچومل لُنڊ (۱۸۵۰ع ـــ ۱۷۴۳ع) حضرت شاهه عبداللطيف ڀٽائي رحه ۽ حضرت سچل سرمست رحه کانپوءِ وڏو شاعر
تسليم ڪيو وڃي ٿو ۽ اها حقيقت به آهي ته سامي جي سلوڪن منجهه جيڪو اسرار ۽ پيغام
آهي اهو گهٽ ڪونهي، سامي ڪٿي ڪٿي اهو به پيغام ڏئي رهيو آهي جيڪو سنڌ جي ٻين صوفي
شاعرن جي ڪلام ۾ به سمايل آهي. سامي جي سلوڪن ۾ صرف مايا سان نفرت ناهي پر هو ڪروڌ
۽ لوڀ کي به زندگي گذارڻ واري راهه ۾ رڪاوٽ سمجهي ٿو. روحاني رازن کي سولي طرح ٿو
سمجهائي، عورت کي به ٿو ڳائي ۽ محبت جو پيغام به ٿو سڻائي، سچ پچ ته سامي سنڌي
ساهت جو وڏو سرمايو آهي.